Rajan Gaikwad

  रात्री फलाट क्रमांक ७ वरून मुंबई साठी ९. ३० वाजताची एस टी होती. मोजकेच प्रवासी एस टी स्टॅन्ड वर दिसत होते. कडाक्याच्या थंडी मुळे सर्वांनी घोंगड शाल कानटोपी मफलर अश्या पद्धतीचा पोशाख केला होता. एकदाची मुंबईची एस टी तिच्या नेहमीच्या जागेवर येऊन उभी राहिली ड्राइवर खाली उतरून  काचेवर पाणी मारू लागला आणि नंतर त्याने त्याच्या तोंडावर हि पाणी मारून झोप उडवली. तोवर ४ ते ५ प्रवासी एस टी मध्ये चढले त्यातला एक जण चढायच्या आधी कंडक्टर ला विचारू लागला '' काय हो मास्तर रिसेर्व्हशन हाय व्हयं''. कंडक्टरने तंबाखू तोंडामध्ये ठेवत नुसती नंदी बैलासारखी नकारार्थी मान हलवली आणि कुठं बी बसा फक्त माझी सीट सोडा. असं म्हणत तो एसटी पुढे जाऊन शिट्टी मारू लागला आता एसटी चालू झाली अजून एक नवीन लग्न झालेलं जोडपं धावत एसटी जवळ येऊन एसटी थांबवली आणि त्यात चढलं. एसटीचा दरवाजा जोरात बंद झाला गाडीतले अंधुक दिवयाच्या प्रकाशात ते जोडपं बसण्यासाठी जागा शोधू लागले. थोड्याच वेळात त्यांनी थोडी मधोमध आणि एकांतातली सीट पकडली. त्यांचं हसणं खिदळणे चालूच होत. त्यांच्या अशा वागण्यामुळे बाकी प्रवासी त्यान्च्याक...

एकादशीच्या दिवशीच साला असतो का ड्राय डे ब्लॅक ने शोधा, गावभर फिरा असले कसले कायदे उपवासाच्या चकण्याबरोबर लागते मस्त दारू दारू भेटली हेच बस्स झालं आता देशी मारू सही बात बोला भाई सही बात बोला... तु है मेरा भाई और मै हू तेरा चेला. उन्हामध्ये चालता चालता घामामध्ये भिजलो ६० ९० ३० साठी गोल गोल फिरून थकलो थोडी जरी भेटली आता मारेन ती कच्ची साबुदाण्याची खिचडी चालेल नको आता मच्छी सही बात बोला भाई एकदम सही बोला... तु है मेरा भाई और मै हू तेरा चेला. घशाला माझ्या कोरड पडली आता तरी पाव घोटभर जरी भेटली तरी घेईन तुझंच नाव शोधून शोधून दमलो मी आता कुठं भेटेना थरकाप माझ्या अंगाचा काही केल्या थांबेना क्या बात बोला भाई एकदम सही बोला... तु है मेरा भाई और मै हू तेरा चेला. आता तर मी काढनाराय ड्राय डे वाल कॅलेंडर वाईन शॉप च्या बाहेर जाऊन तारखा तेवढ्या पेंट कर आता कोणाची होणार नाय आदल्या दिवशी दमछाक कॅलेन्डर तुझ्यासाठी काढलाय मित्रा फक्त एक पेग देऊन टाक सही बात बोला भाई दिमाग से बोला! ड्राय डे का कॅलेन्डर बडे इज्जत से खोला कुणी तरी द्या बाबा कुणी तरी द्या उद्या पाहिजे तर मा...

माणूस झाला दगड, दगड झाला देव. माणुसकी आता जरा बाजूलाच ठेव

गळा दाटून येतोय माझा पण रडू मी शकत नाही बोचणाऱ्या नजरा आता मला काहीच विसरू देत नाही कपडे तर कधीच फाटले माझे लक्तर मांडले मी खांद्यावर माझ्याच ओझे खूप होती माझ्याकडे हि सहनशक्ती पण आता दाद मागायचीच वाटते भीती गिधाडांनी लचके तोडत चामडी माझी लोळवली बांधली नसेल त्यांनाही कोणी राखी त्यामुळेच त्यांनी दुसऱ्याची मळवली ऐकलं होत शिकार फक्त जंगलात होते शहरातसुद्धा आता भक्षकांची टोळी फिरते सावज दिसताच सैतानाची नजर मात्र खिळते आता कळतंय मला आईला माझ्या हुरहूर का लागते माझ्या इच्छा, माझ्या आकांक्षा एकाच क्षणात सर्व मिळाल्या ना धुळीला उभं राहायचं होत मलाही स्वप्न पूर्ण करायला पण खरंच बोचणारे शब्द तेही लागलेत तोडायला काय होती चूक माझी घडल्या प्रकारात आज हि अविचारी माझ्यावरच का भुंकतात मदत नको मला हवी सर्वांची साथ अभिमानाने पुन्हा जगू द्या मला हि समाजात --------------------------------------- राजन गायकवाड 

पुन्हा एकदा घडेल का तोच प्रवास कागदाच्या होडीत बसून स्वप्नांचा लागेल का ध्यास? चंद्र आता सुद्धा झाडामागे लपेल का झोप तर आता सुद्धा नाही लागत चंद्र पुन्हा मामा बनेल का? पुन्हा एकदा दिसेल का तीच आमराई मित्रांसोबत शर्यत लागून कैऱ्या तोडायची होईल का घाई पुन्हा एकदा मित्रांनी भरेल का तेच अंगण सुरपारंब्यांच्या त्याच डावासाठी पडेल का आता रिंगण पुन्हा एकदा मांडता येईल का भातुकलीचा तोच खेळ बाहुला बाहुलीच्या लगीन घाईत निघून जाईल का तसाच वेळ वरातीत नाचता नाचता दुखतील का पाय आतासुद्धा? बाहुला खूप पुढे निघून आलाय तीच वरात पुन्हा मिळेल का राहिलाय मुद्दा पुन्हा एकदा चढेल का तारुण्याचं तेच वलयं रुबाबात आरश्यासमोर उभं राहून डोळ्यात नसेल ना कसलंच भय आता सुद्धा तेच प्रतिबिंब आरशात मला दिसेल का? आणि पुन्हा एकदा धावण्यासाठी उभं राहण्याची जिद्द मिळेल का? आता पुन्हा एकदा तयार झालॊय पुढच्या प्रवासासाठी कागदाची नसली तरी होडी मात्रं सजलीय मला नेण्यासाठी खूप आस लागलीय हा एकटेपणा संपवून सर्वांच्या भेटीची पुन्हा नवीन खेळ मांडायचाय माहितेय मला सर्व थांबलेत मित्र माझ्याच साठी... --------...

मी नाही चांगला चित्रकार, ना शिल्पकार, गायक ना खलनायक, आयुष्याच्या रंगमंचावर बनायचंय फक्त मला  एक चांगला नायक पंखांवर विश्वास ठेवून घेतली भरारी मोठी आयुष्यात उंच उडण्याची जिद्द मात्र होती उडता उडता कळलं नाही पाप आणि पुण्य मागे वळून पाहिलं तर सर्वच होत शून्य स्वतः च्या पंखांवर ठेवला होता विश्वास कळून चुकल आता होता तो फक्त एक भास काही तरी वेगळं करण्याचा घेतला होता ध्यास कधीतरी स्वतःलाच गर्वाने बोललो होतो शब्बास ! पाप आणि पुण्याचा हिशोब मी मांडणार आहे स्वतःलाच आरोपी ठरवून मीच साक्षिदार होणार आहे पण पुन्हा एकदा स्वतःसाठी उंच उडायच आहे चांगला नायक बनण्यासाठी स्वतःला लायक बनवायचं आहे. ------------------------------- राजन गायकवाड

स्तब्ध शब्द  एकदा शांत डोळे झाकले  तर अचानक विचारांचा पूर आला  शब्द सुदधा प्रवाहाने वाहू लागले  त्यांच्या नात्याला छान यमक आला शब्दाने शब्दाचे हात घट्ट पकडले आणि वाहू लागले प्रवाहाच्या विरोधाला अटी आणि नियमाचे तोडून टाळे लागले तेही बंड करायला बंड पाहून शब्दांचा प्रवाह संतापला विचारांना आळा घालायचा बेत मोठा झाला रूढी आणि परंपरेने विचारांवर घातला घाला शब्दांना कळेना आता स्वातंत्र म्हणतात कशाला प्रवाहाने पेटवली होती शब्दांची होळी विचारांना हि दिली होती अंधारी खोली शब्दांनी विचाराला पुन्हा नवीन आशा दिली पेटणाऱ्या शब्दांनीच लढण्याची दिशा दिली ---------------------------------------------- राजन गायकवाड