Rajan Gaikwad

माझा एक ब्लॉग आहे आणि त्यातले माझे फॉलोवर वाढावे म्हणून रोज एक कथा टाकायचो आणि लेखक म्हणून मिरवू लागलो भेटेल त्या सोशल मीडिया ला मी माझ्या कथेने सोसायला लावलं. माझी जास्त रुची भयकथा लिहिण्यात वाढू लागली. एखाद्या भयकथेला जास्त प्राधान्य मिळालं म्हनून की काय ठाऊक नाही पण हो भयकथा आता आवडू लागली होती विचार करायला आणि लिहायला सुद्धा. पण त्या संध्याकाळी काही विचित्र घडतं गेलं. मी शनिवारी सकाळी एक हॉरर स्टोरी लिहिण्यासाठी बसलो पण काहिच सुचेना. दिवस गेला काही सुचेना, चहाचे कप बघता बघता बघता बघता संपले. संध्याकाळ झाली मी माझ्या खोलीतून बाहेर आलो. विचार करून करून डोळे निस्तेज झाले होते. बाहेर येऊन पाहिलं तर घरातले एरव्ही दिवसा सुद्धा चालू असणारे दिवे अंधार पडायला आला तरी चालू नव्हते. मी स्वयंपाक घरात डोकावून आई ला हाक दिली. कोणीच नव्हतं. अरे गेले कुठे सर्व असा विचार मनात येतो न येतो तोच फोन ची रिंग वाजली. आई चाच फोन होता. ती नातेवाईकांच्या घरी पूजेला गेली होती आणि बाबा पण ऑफिस मधून थेट तिथेच जाणार असल्याचे कळलं. मी तडख मित्रांना फोन लावले पण एक हि त्या संध्याकाळी रिकामा नव्हता कोनाला ग...

एका अंधारतल्या खोलीत एक ८० वर्षाची म्हातारी अंथरुणावर तिच्या शेवटच्या घटका मोजत होती. तिचा मुलगा अमेरिकेत त्याच्या कुटुंबासोबत राहत असल्यामुळे त्याला फारसं त्याच्या आईकडे लक्ष द्यायला मिळत नसे. पण त्याने त्याच्या आईच्या देखभालीसाठी एका कामवाल्या बाईची व्यवस्था मात्र करून ठेवलेली. कामवालीनेही काम करायचे पैसे घेत असल्यामुळे ती फक्त कामच करून निघून जायची तिच्याकडे म्हातारीशी बोलण्यासाठी वेळ नव्हता आणि म्हातारीनेही गेल्या एकदोन वर्षात महिन्यातून एकदा येणाऱ्या फोनवरून मुलाच्या आवाजाव्यतिरिक्त कोणाचाही आवाज ऐकला नव्हता.      नेहमी प्रमाणे आजही कामवाली बाई काम आटपून निघून गेली होती. म्हातारीने हि तीच लक्ष बंद खिडकीतून येणाऱ्या बाहेरच्या प्रकाशाच्या कवडस्या कड एकाग्र केलं होत. तिचा आता संपूर्ण दिवस त्या बंद खिडकीकडे बघत जाणार होता हे तिलाही चांगलच माहित होत. आजसुद्धा ती खिडकी बाहेरील जिवंत जगाचा अंदाज लावण्यात मग्न होती. अचानक तिला खिडकीबाहेरील पक्षांचा सुंदर आवाज आला तीच लक्ष विचलित झालं. तिला तो आवाज ओळखीचा वाटला आणि तिला तो आवाज खिडकीजवळ जाऊन ऐकायची इच्छा झाली. तिल...

छोटस गावं होत. त्या गावात एक कुटुंब राहत होत. ते घर गावच्या वेशी पासून जवळच होत. त्या कुटुंबात नवरा बायको आणि त्यांच्या दोन मुली आनंदाने राहत होते नवरा म्हणजेच हरिराम हा ग्रामपंचायत समिती मध्ये कामाला होता आणि त्याची बायको अनिता हि घरची काम करत असे आणि या दोन्ही मुलींना सांभाळत असे. हरिराम चे आई वडील त्याच्या मोठ्या भावाकडे दुसऱ्या गावात राहत असत. त्यामुळे यांच्या घरात या चौघांव्यतिरिक्त कोणी नसे. कधी तरी सणासुदी ला सर्व एकत्र येत असत. हरिराम चा त्याच्या दोन्ही मुलींवर खूप जीव होता. त्यांचं घर गावाच्या शेवटी होत आणि त्यामुळे त्यांच्या घराच्या आसपास वर्दळ थोडी कमीच असायची. संध्याकाळची वेळ होती. त्या दोघी खेळात रमल्या होत्या. त्यांच्या आईने आतून आवाज दिला. ''चला बस झालं आता अभ्यासाला बसा बाबा यायची वेळ झालीय. आणि त्या दोघी बाथरूमकडे पळाल्या अनिता ने बाहेर येऊन टीव्ही चालू केला आणि तिची आवडती सीरिअल लावून स्वयंपाक घरात जाऊन रात्रीच्या जेवणाची तयारी करू लागली. सायंपाक घरातल्या खिडकीतून वेशीवर असेल वडाच मोठं झाड स्पष्ट दिसत असे. रातकिड्यांचा आवाज दिवस असताना पण किर्र्र्र ...

काल रात्री तू ओरबाडलं होतंस मला असेल तुझ्या नखात अजून माझं मांस सिगारेट चे चटके देत देत तोंड दाबलं होत होता तुला माझ्या ओरडण्याचाहि त्रास  दाताचे ठसे माझ्या छातीवर आणि गळ्यावर शरीर माझं खराब करतोय तीच माझी अर्धी भाकर माझ्या शरीरावर तुझी भूक भागवतोयस मी पण माणूस आहे माझी पण असू दे कदर 

वन पीस .. (नवरा दारातून आत येत चप्पल काढता काढता लाडात येऊन बायकोला एकदम प्रेमात बोलतो) नवरा : आग ए ऐकलस का ? तुझ्या साठी एक गम्मत आणलीय           तुला लय आवडलं बघ लयी झाक हाय. (बायको झाडू मारत मारत नवऱ्याला उत्तर देते ) बायको : म्हंजी आस आणलंय तरी काय म्हणायचं नवरा : थांब हा जरा वाईच दम धर लगिचच आलो   (नवरा लगबगीने आतल्या खोलीत जातो आणि बाहेर येऊन) नवरा : म्या का न्हाय तुझ्यासाठी गम्माडी जम्मड आणलीय  तू तर बघून पार येडीच होशील बघ आन नाय झालीस तर नाव नाय आपलं... त्याच बोलणं कापत ती झाडू मारायचा थांबवून त्याच्याकडं वळून म्हणते बायको : आता ग बाय आज दिस कुणीकड उजाडला म्हणायचं. (डोक्यावर हात ठेवत) आता माझ्या समद ध्यानात येतंय              ठरलं असलं मित्रांच्या संगट ढोसायचा प्रोग्राम.              आन मित्रांच्या संगत प्याचा पोरोग्राम केल्यामुळं जर मस्का लावत असाल तर गाठ माझ्याशी हाय सांगून ठिवते. झाडू दिसतोय का हातात? नवरा : आग ए का उगा वचा वचा कराया लागलीसा इकडं मी ...

कॅलेंडर में दिन तो बहुत होते हैं . बस दिन गिन्ते गिन्ते ज़िन्दगी गुजर जानी है. क्या खोया क्या पाया हिसाब करना बाकी रह गया जी रहा हूँ यूँही बस अभिभी किश्ते थोडी बाकी है. Rajan Gaikwad वो राते मुलाकाते शायद हि भूल सकू बिखरी यादोंको भी समेटना था शायद ही उतना जी सकु ... Rajan Gaikwad Phale subah aati thi ek hasin muskan bankar Aur ab din dhal gaya kaise kisiko khabar nahi. Rajan Gaikwad रोज मर्रा की जिंदगी में ख्वाब देखना भी एक ख्वाब सा बन गया है। सुकून भरी नींद मिले बस इतना सा ख्वाब बन गया है। Rajan Gaikwad रिश्तों को समझने में पुरी जिंदगी निकल जाती है।  और उसे निभाते निभाते सारी उम्र निकल जाती है। Rajan Gaikwad जोडते जोडते जुडना मैने जुडते हुए सिखा  और तुटते हुए तारे को देख एक नया सपना देखा  Rajan Gaikwad शर्म भी जिंदा थी कभी इस अंजान दुनिया में.  शर्म अब शरमिंदा होके बेशरम हो गयी दुनियादारी मी उलझके.  Rajan Gaikwad रिश्तों को समझने में पुरी जिंदगी निकल जाती है।  और उस...

घेऊन टाक देऊन टाक देऊन टाक घेऊन टाक चाराण्याच्या कोंबडीला बाराण्याचा मसाला लावून टाक आयटम ला फिरवायसाठी थोडा पैशाचा झोल करून टाक मित्राच्या गाडीत पेट्रोल भरून तिला पाणी पुरी देऊन टाक दिसायला काळी असली तरी सेल्फीने ने गोरी करून टाक सोनू,बाबू,बच्चा पुढे हॅशटॅग लाव आणि अपलोड करून टाक घेऊन टाक देऊन टाक देऊन टाक घेऊन टाक कशात नाय काय पण फाटक्यात पाय घालून टाक मित्राच्या मॅटर मध्ये पुढच्याला कानफटात पेटवून टाक पोलिसांनी पकडल्यावर त्याच्याकडून दोन रिटर्न घेऊन टाक तुझ्या साठी नडलोय भावा बोलत खांद्यावर हात ठेवून टाक उगाच पडलो लफड्यामध्ये असं मनात एकदा बोलून टाक घेऊन टाक देऊन टाक देऊन टाक घेऊन टाक आईच्या गावात आणि बाराच्या भावात विकून टाक सिम कार्ड ला लिंक करायला आधार कार्ड देऊन टाक आधार कार्ड ला लिंक करायला पॅन कार्ड पण देऊन टाक देशाचा खरा नागरिक झालायस एकदा खात्री करून टाक  खूप मोठं काम केलं बोलत एक दोन बिअर घेऊन टाक घेऊन टाक देऊन टाक देऊन टाक घेऊन टाक आईची कैची काना बरोबर मात्रा पण जोडून टाक कट्ट्यावरच्या मित्रांना दोन चार बिझनेस प्लान सांगून टाक टाटा बिर्ला ...

ओन्ली राजे... शब्दाला धार आणि तलवारीने वार नाद करायचा नाय गड्या पडशील गपगार किती पण लढा कितीपण रहा उभे सातार च्या सत्तेवर असणार ओन्ली राजे. बघतोस काय गड्या मुजरा कर असला तसला नाय भावा मानाचा कर असू द्या अब कि बार, कोणतीही सरकार साताऱ्यात होणार फक्त राजेंचा जयजयकार किती पण असुद्या राजकारण, किती पण टाका तिढे साताऱ्याच्या सत्तेवर असणार कायम ओन्ली राजे. बघतोस काय गड्या मुजरा कर असला तसला नाय भावा मानाचा कर गरिबांच्या ताटात जेवतो, आहे गरिबांचा वाली जो देईल त्यांना त्रास त्याची राहणार नाही सावली कितीपण असू द्या भक्षक, साताऱ्याचा आहे एकच रक्षक उदयन राजे म्हणतात त्यांना असू द्या तुमच्या लक्षात बघतोस काय गड्या मुजरा कर असला तसला नाय भावा मानाचा कर साताऱ्याच्या वाघाचा एकच आहे वादा वाटेला कधी गेला तर दाखवेल त्याची जागा कितीपण असू द्या कोल्हे आणि असू द्या पिसाळलेले कुत्रे ज्याच्या डरकाळीने पळतात सर्व, ते आहेत ओन्ली राजे. बघतोस काय गड्या मुजरा कर असला तसला नाय भावा मानाचा कर विजेचा फटका आणि कॉलर ला झटका भाषण करताना शब्दाचा असतो मोठा दणका कितीही दाखवा कमळ आणि क...

ती उतरली चंद्र प्रकाशात आली. ती हळू हळू पावलं टाकत सर्वांजवळ जाऊ लागली. सर्व जण पाठी सरकत होते. तिच्या तोंडावर हास्य होत. तिने तिचे दोन्ही हात सरळ रेषेत आडवे केले जणू ती सर्वना आलिंगन देण्यासाठी येत आहे. ती जवळ आली तिने एक हात मागे ठेवून मोठ्या बोटाने गाडीकडे इशारा केला ती सर्वांना गाडीत येण्यास खुणवत होती. इथे सर्वांचा थरकाप उडाला होता. ती अजून जवळ येऊन तिच्या मागे असणारा हात बाहेर काढून आता दोन्ही हाताने आत जाण्यास खुणावू लागली. आता मात्र ऐकणं सर्वांना भाग होत कारण तिच्या दुसऱ्या हातात मोठा सुरा होता त्याला बऱ्यापैकी रक्त लागलं होत. सर्व जण एकत्रच दबकत दबकत गाडीच्या दिशेने जाऊ लागले ती तशीच उभी तिच पूर्ण लक्ष नव्या नवरी कडे होत जस ते जोडपं जवळ आलं तास तीच मोठं असणार वाकड बोट तिच्या दिशेने पुढे आलं. त्याने ते झिडकारलं. तिला खूप राग आला तिने त्याच्याकडे रागाने बघितलं परत हसत तिने आत जाण्याचा इशारा केला. कसे बसे सर्वजण गाडीत शिरले सर्वांनी पाहिलं कि आत मध्ये मागे तो आडदांड माणूस शांत बसला आहे.  दुसऱ्या सीट वर जोडपं आणि त्याच्या मागचये सीट वर ड्राइव्हर, कंडक्टर आणि बाकी दोघे बसल...

सर्वांना हूर हूर लागून राहिलीय आता काय घडणार याची... तितक्यात सर्वात आधी ज्याने तिला जवळून बघितले होते तोच तो आडदांड माणूस अचानक हळू हळू गाडीच्या दिशेने पुढे सरकू लागला. तो आधी हळू हळू पुट पुटत होता. नंतर त्याचा आवाज वाढू लागला तो त्या हाडळीच वर्णनच जणू करत होता, त्याचा आवाज थोडा बाई सारखा येऊ लागला होता त्याने केलेलं वर्णन जास्तच भयानक वाटू लागलं. घडायला १२ चा प्रहर झाला होता तो आता मोठमोठ्याने बोलू लागला. ''पुनवेच्या रातीला, घाटामधल्या वाटला'' यल ती साथीला, घेऊ नगा आत तिला... हसत हसत बगल ती, यड वंगाळ वागलं ती, तिच्या नजरमंदी हाय रातीची धुंदी रात आज तिचीच हाय इसरू नगा ... येशीपाशी बस्तीय ती, झाडामाग दडलीय ती, कावळ बी आल्यात आज तिच्या साथीला तुमच्या बिगर जाणार नाय आज इथंच हाय वस्तीला हडळ हाय ती हडळ, कधीबी नजरेला पडलं, बघू नगा तिच्याकडं समद ईपरीत घडलं...  असं म्हणत म्हणत तो आडदांड माणूस गाडीपाशी जाऊन उभा राहिला कावळ्यांची काव काव थांबली होती जेव्हा ह्याच हाडळीचा वर्णन चालू झालं होत. तो माणूस आता गाडीच्या शेवटच्या खिडकी कडे उभा होता. तो तिची आतुरते...